Date of Publication
12-2024
Document Type
Master's Thesis
Degree Name
Master sa Sining sa Araling Filipino - Wika, Kultura, Midya
Subject Categories
Theatre and Performance Studies
College
College of Liberal Arts
Department/Unit
Filipino, Departamento ng
Thesis Advisor
Feorillo Petronilo A. Demeterio III
Defense Panel Chair
Deborrah S. Anastacio
Defense Panel Member
Leslie Anne L. Liwanag
Crislie L. Unabia
Abstract (Filipino)
Ang Karakol ay isa sa mga pasayaw na ritwal na isinasagawa sa tugtuging pandanggo sa tradisyunal na palong balse, at sinasayaw sa kahabaan ng relihiyosong prusisyon sa pagdiriwang o paggunita sa isang poon, patron o santo na sakay-sakay ng isang andas. Isa itong buhay na pamanang kultural, at kinikilala ng mga Caviteño bilang kanilang natatanging relihiyosong tradisyon, ngunit ang tradisyunal na ritwal na ito ay patuloy na nagbabago. Sinaliksik at pinalawak ng tesis na ito ang tatlong kategorya ng pasayaw na ritwal ng Karakol: Tradisyunal na Relihiyosong Karakol, Modernong Relihiyosong Karakol, at ang Modernong Sekular na Karakol. Layunin ng pananaliksik na ito na malaman ang esensiyal na kalikasan ng karakol, bigyang-kahulugan at himayin ang ebolusyon ng sayaw ng karakol, paghambingin ang pagkakatulad, at pagkakaiba-iba ng mga sayaw ng karakol sa mga piling matatandang bayan ng Cavite. Ginamit sa pananaliksik na ito ang komparatibong analisis at sirkulong hermenyutika ni Gadamer upang ipaliwanag ang tatlong kategorya. Hinimay rin ng pananaliksik na ito ang labing-apat na mga mungkahing elemento ng Panata, Pagtitipon at Pagdiriwang nina Dioso at Demeterio batay sa mga penomemon na binanggit ni Tiatco kaugnay ng Cultural Performance Theory. Lumitaw sa pananaliksik na ito na sentro ng lahat ng kategorya ng karakol ang pagpapahalaga sa mga kultural na aspekto ng pagdiriwang. Lumitaw ang pagkakapareho’t pagkakaiba ng bawat kategorya ng karakol. Sa gayon, nakita na patuloy na nagbabago ang karakol mula tradisyunal, moderno hanggang sa lumilitaw na sekular na mga elemento nito ngunit nananatili ang bisa nito bilang isang ritwal na may sakral at panlipunang tungkulin. Lumilitaw rin ang ang pagkandirit sa pagitan ng tradisyon at modernidad. Sa paghihimay sa mga kategorya ng karakol, mahihinuha ang esensyal na katangian ng karakol bilang isang pasayaw na ritwal na may kultural at panrelihiyosong kabuluhan, nagsisilbi itong daluyan ng pananampalataya ng bawat isa bilang indibidwal gayundin ng buong komunidad, sa kanilang pagkakabuklod at kolektibong identidad bilang mga Caviteño. Iminumungkahi ng pananaliksik na higit pang paunlarin ang pag-aaral sa tradisyunal at modernong anyo ng Karakol sa Cavite upang mapalalim ang pag-unawa rito bilang isang relihiyosong ritwal sa kabila ng mga pagbabagong dulot ng modernisasyon at sekularisasyon. Kailangan ding magkaroon ng mas detalyadong dokumentasyon ng mga ritwal, musika, kasuotan, at koreograpiya ng Karakol. Sa ganitong paraan, mabibigyang-diin ang pangangailangan ng mas malalim na pagsusuri kung paano naaapektuhan ang karakol bilang isang debosyonal na ritwal, lalo na sa mga bayang higit na tinatamaan ng komersyalisasyon at turismo. Magagamit din ang mungkahing elemento na ito nina Dioso at Demeterio sa iba pang kultural na pagtatanghal o sa iba pang mga pasayaw na ritwal.
Abstract Format
html
Abstract (English)
The Karakol is one of the dance rituals performed to the rhythm of the pandanggo in the traditional palong balse style. It is danced along the route of a religious procession in celebration or commemoration of a sacred image, patron, or saint enshrined upon a andas (processional carriage). It is considered a living cultural heritage and is recognized by Caviteños as a distinct religious tradition. However, this traditional ritual continues to evolve. This thesis explored and expanded the analysis of three categories of danced Karakol rituals: the Traditional Religious Karakol, the Modern Religious Karakol, and the Modern Secular Karakol. The aim of this research was to understand the essential nature of the Karakol, interpret and examine the evolution of the dance, and compare the similarities and differences of the Karakol dances in selected historic towns of Cavite. This study utilized comparative analysis and Gadamer’s hermeneutic circle to interpret the three categories. Furthermore, the research dissected the fourteen proposed elements of Panata (Vow), Pagtitipon (Gathering), and Pagdiriwang (Celebration) developed by Dioso and Demeterio, based on the phenomena described by Tiatco in relation to Cultural Performance Theory.
The findings of this study revealed that at the center of all categories of Karakol is the community’s valuing of the cultural aspects of celebration. While similarities and differences emerged among the categories, it became evident that the Karakol continues to transform from traditional to modern, to increasingly secular forms. Yet, its potency remains intact as a ritual imbued with both sacred and social functions. Also apparent is the metaphorical “pagkandirit” or leap between tradition and modernity. Through the analysis of the Karakol categories, one may glean the essential characteristics of Karakol as a danced ritual possessing both cultural and religious significance. It serves as a conduit of faith for individuals and communities alike, expressing their collective identity and unity as Caviteños.
The study recommends the further development of research into both the traditional and modern forms of Karakol in Cavite to deepen the understanding of this ritual in the face of changes brought by modernization and secularization. There is also a need for more detailed documentation of the Karakol's rituals, music, attire, and choreography. In this way, it would underscore the necessity for a deeper analysis of how Karakol, as a devotional ritual, is affected, especially in towns more susceptible to commercialization and tourism. The proposed elements of Dioso and Demeterio may also be applied to other cultural performances or similar dance rituals.
Abstract Format
html
Language
Filipino
Format
Electronic
Keywords
Religious dance--Philippines--Cavite
Recommended Citation
Dioso, J. G. (2024). Pagkandirit sa pagitan ng tradisyon at modernidad: Komparatibong analisis ng tatlong kategorya ng karakol sa Cavite gamit ang lente ng panata, pagtitipon at pagdiriwang ni Tiatco. Retrieved from https://animorepository.dlsu.edu.ph/etdm_fil/29
Upload Full Text
wf_yes
Embargo Period
12-31-2025
